Hilabetea: urria 2024

Udak nahiko tristeak dira nire bizitzan, eta iraila nire berpizte hilabetea da. Munduan gehien estimatzen dudan pertsona eman zigun irailak. Ez da gutxi. Udarekin amaitzea dakar, errutinen buelta (eta niri horrek bereziki egiten dit on), bizitza dator berriz. Iraila hilabete bereziki intensoa da niretzat.

Aurten ekainetik ya burua irailean jarria nuen, halako energia txute bat behar nuelako. Baina iraila ez da oso iraila izan. Ilusioak espazio gutxi izan du, bizitzak espazio gutxi izan du. Bere dramekin polita izan da, ez pentsa, baina ez da irail-iraila izan. Lanpetuta eduki nau, presiopean eta autoexijentzia topera nuela. Eta nik “bizitza besarkatzeko iraila” behar nuen. Beno, ez dela uste nuen bezala eman.

Urriak dinamika berriak ekarri ditu, etxetik gehiago ateratzeko gauzak egiten hasi naiz, eta haietako batean nengoela etorri zait post hau idaztearen arrazoia. Saskibaloi partida bat ari nintzen ikusten nire munduan (bakarrik noalako) eta pentsatzen nengoela podcast bat egin nahi nuela ikusi nuen super argi.

Ez da ideia berria, uda hasieran ya buruan neukan. Baina hasieran nuen ideiari buelta bat eman diot, hemen doa azalpena:

Nire podcasta euskaraz izango da, eta cadizeko karnabaleko musikaz arituko da. Karnabala euskal begiradatik kontatzea izango da helburua, edo munduan gertatzen diren gauzak karnabalarekin lotzea. Hasierako asmoa maiztasun altua izatea izango da. Eta printzipioz buruan dudan iraupena 30 bat minutukoa izango da.

Hasieran nuen ideia euskaraz dakiten cadizeko karnabalaren zaleak elkarrizketatzea zen, ideia oso guapoa, baina ibilbide motza du. Horregatik eman diot buelta bat, eta hasierako ideia podcastaren atal ez-finko bat izango da, baina ez podcasta bere osotasunean. Sentitzen dut honek autonomia gehiago emango didala, saioak nahi ditudanean egin ditzakedalako eta elkarrizketak pentsatzen dudalako naturalki etorriko direla, erdi-ondo egiten badut behintzat.

Portzierto, saioaren izen probisionala (baina asko seduzitzen nau) “Mahatserriko kopla zaharrak” da.

Zergatik izen hau? Izena nahiko argi neukan, “la viña” auzoa cadizeko karnabalaren leku berezkoenetakoa da, eta nire saioak karnabala eta euskara elkartuko bazituen, “la viña” euskaraz izango zuen izena. Kopla terminoa oso naturalki erabiltzen da bai euskaraz eta bai cadizen, eta zaharrak izatearena kopla bera zaharra izateaz baino, tradizioaz ari da. Iruditzen zait cadizeko karnabalak cadizen, eta bertsolaritzak gure herrian, biek dutela tradizioaren kontzientzia hori. biek bilatzen dutela berritzea, baina presente dutela nondik datozen, eta inkluso kantatzen dituztela iraganeko koplak. Baina ez nekien “la viña” nola euskaratu, Ana Moralesek pista hau bota didan arte. Eta horrela geratu da nahiko definitiboki: Mahatserriko kopla zaharrak.hau

Auzoarena portzierto (herria azken bertsioan) bilaketa konsziente bat zen, izan ere hasierako ideiari jarraitzen, karnabalzale euskaldunak herrira datozen biztanle berriak bezala aurkeztearen jolasa dibertigarria iruditzen zait, eta baita izaera komunitarioa ematen laguntzen du. Azkenean karnabala kolektiboki baina aldi berean oso pertsonalki bizitzen den zerbait delako, eta ikuspegien eta gustuen aniztasuna barnean hartzeko forma polita iruditzen zait.

Eta horrela, ba orain saioak egitera eta ea non/la jarri sarean ikustera!

Si las cosas iban bien, carnaval.
Si las cosas iban mal, carnaval.